حمام

در حدیث موثق از حضرت صادق علیه السلام منقول است که : زینهار که در حمام بر پهلو مخواب که پیه گرده ها را آب میکند، و بر پشت مخواب که درد اندرون بهم میرسد و شانه مکن که مو را مى ریزاند، و مسواک مکن که دندانها رامى ریزاند و سر را بگل مشو که رو را سمج و بدنما میکند، ولنگ را بر سرو روممال که آبرو را میبرد، و کف پا را بسفال مساى که باعث پیسى میشود و از آبیکه در حوض هاى کوچک در حمام هاى سنیان جمع میشود از غسل مردم غسل مکن که در آن غساله یهودى و نصرانى و گبر و دشمن ما اهلبیت که از همه بدتر است جمع میشود و خدا خلقى از سگ نجستر خلق نکرده است و کسیکه عداوت ما اهلبیت دارد از سگ نجستر است . 

از حضرت امیرالمؤ منین علیه السلام منقول است که : بول کردن در حمام ، مورث فقر و پریشانى است . 

  از حضرت رسول صلّى اللّه علیه وآله وسلّم منقول است که : کافى است آب از براى خوشبو کردن بدن فرمود هر که جامه بپوشد باید که پاکیزه باشد.

از حضرت امیرالمؤ منین علیه السلام منقول است که : شستن سر چرک را میبرد و آزار چشم را دفع میکند و شستن جامه ، غم و اندوه را میبرد و پاکیزگى است براى نماز و فرمود که خود را پاکیزه کنید بآب از بوى بدى که مردم از آن متاءذى میشوند ودر پى اصلاح بدن خود باشید، بدرستیکه خدا دشمن مى دارد از بندگانش آن کثیف گندیده را که پهلوى هر که بنشیند از او متاءذى شود فرمود که آب را بوى خوش خود گردانید.
از حضرت امام رضا علیه السلام منقول است که : حق تعالى غضب نکرد بر بنى اسرائیل مگر وقتیکه ایشان را داخل مصر کدر و راضى نشد از ایشان مگر وقتیکه ایشان را از مصر بیرون کرد و حضرت رسول صلّى اللّه علیه وآله وسلّم فرمود که : سر خود را بگل مصر مشوئید، و از کوزه که در مصر میسازند آب مخورید، که خوارى و مذلت میآورد و غیرت را میبرد.
از حضرت امام محمد باقر علیه السلام منقول است که : دوست نمى دارم که سر خود را گل مصر بشویم ، از ترس آنکه مرا ذلیل گرداند و غیرت مرا ببرد.
از جابر جعفى منقول است که شکایت کرد بحضرت امام محمد باقر علیه السلام از آنکه گرى در سرم هست و بسیار مى ریزد و جامه مرا چرکین میکند، فرمود که : مورد را بکوب و آبش را بگیر و با سرکه که از شراب بعمل آورده باشند و بسیار تند باشد بر هم بزن ، آنقدر که کف کند، پس سر و ریش را بآن بقوت تمام بمال و بشوى ، پس بروغن شیر تازه سر و ریش را چرب کن ، که آن علت زایل میشود.